W miesiącu lutym przygotowano wystawę z cyklu: Pisarze znani i nieznani przedstawiającą postać Stanisława Ignacego Witkiewicza – Witkacego. Witkacy już w okresie wieku dziecięcego został uznany za cudowne dziecko z talentem literackim. W życiu dorosłym Witkacego uważano za człowieka kontrowersyjnego, fatalistę, katastrofistę, artystę z poczuciem humoru i dużym dystansem do siebie. Mówił o sobie ,,Ja jestem żywym ciałem, a nie zdarzeniem – jestem identyczny ze sobą’’. ,,Był piękny. Wysoki, mocno zbudowany, o ciemnych włosach i ciemnej jakby zasępionej twarzy, którą nagle rozświetlały bardzo jasne niebieskie oczy. Spojrzenie miał przejmujące, stalowe’.’(aktorka Wanda Jakubińska- Szacka „Teatr na wesoło i na poważnie. Łódź-Lwów (lata 1924-1930)”, „Pamiętnik Teatralny”, 1-2/2010]. Z trzydziestu dziewięciu dramatów napisanych przez Witkacego odnaleziono i wydano dwadzieścia jeden, pozostałe znane są jedynie z tytułów bądź fragmentów. Czytany był jako ,,genialny ekscentryk”, którego twórczości towarzyszyła aura skandalu i prowokacji. Ukoronowaniem twórczości pisarskiej są ,,Szewcy’’ z 1934 roku. W okresie przedwojennym chętnie wystawiano jego sztuki teatralne. Witkacy był również malarzem, rysownikiem, fotografikiem, filozofem, teoretykiem i krytykiem sztuki.
Grażyna Szymczyk
nauczyciel- bibliotekarz
